Zwitserse gewoonten door Nederlandse ogen

Gurtenfestival

Dit jaar bezochten we het Gurtenfestival, een driedaags muziekfestival op de huisberg Gurten van Bern. De optredens waren verdeeld over zeven podia met verschillende muziekstijlen, variërend van rock, (alternatieve) pop, rap tot elektronische muziek.

Er waren drie manieren om het festivalterrein op de bergtop te bereiken. De bergtrein was een optie, maar deze was overvol door het grote aantal bezoekers. Daarnaast kon je de 2,1 km en 300 hoogtemeters omhoog lopen. Sinds dit jaar is er ook een nieuwe route van 2,1 km, maar met slechts 220 hoogtemeters. Zo kom je goed opgewarmd aan.

De sfeer op het festival was gemoedelijk. Het publiek was Zwitsers enthousiast en het uitzicht vanaf de berg was prachtig.

Uitzicht vanaf het festivalterrein zonder afval op de grond. In de verte zijn de Alpen te zien. Op de foto vallen ze wat klein uit.

Opvallend was dat er weinig afval op de grond lag. Dit kwam deels doordat er statiegeld zat op bekers, flesjes, borden en vorken. Bij inlevering werd het statiegeld teruggestort op je festivalbetaalpas. Het overgebleven geld van de pas wordt automatisch teruggeboekt op je rekening.

Deze regeling zorgde ervoor dat sommige mensen zich fulltime bezighielden met het verzamelen van statiegeldvoorwerpen, inclusief grabbelen in het afval. Hiervoor moesten ze wel een toegangsticket kopen van CHF 134 of een meerdaagse pas. Hun inkomsten waren CHF 2,- voor een flesje of beker en CHF 0,25 voor een bord of vork. Ze moesten 67 bekers (8,3 per uur als je het 8 uur doet) of 268 borden en vorkjes (33,4 per uur, of elke 2 minuten 1) verzamelen om quitte te draaien. Ondanks de hoge startkosten waren er tien mannen die dit deden. Vrouwen heb ik het niet zien doen.

Natuurlijk waren er ook dingen zonder statiegeld, maar die belandden zelden op de grond. Mocht dat toch gebeuren, dan waren er nog mensen met grijpers die dit opruimden.