Zwitserse gewoonten door Nederlandse ogen

Fiets

Toen I. begon met studeren in Zwitserland, kocht ze een extra fiets voor mij en andere gasten. Op de Marktplaats-equivalent tikte ze een Imholz fiets op de kop.

Het is een klassieke fiets, gebouwd in de jaren 80 in Sankt Gallen, Zwitserland. Destijds waren er meerdere lokale fietsfabrikanten die inmiddels niet meer bestaan.

De Imholz had tientallen jaren bij de verkoper in de kelder gestaan en was schijnbaar nog van zijn vader geweest. De banden en het Brooks zadel waren compleet uitgedroogd. Verder zag hij er nog uit als nieuw, afgezien van een stoflaag.

Na de banden te hebben vervangen en het zadel ingevet, was hij wederom in topconditie. Inmiddels rij ik alweer een jaar of vijf op en ziet hij er niet meer zo piekfijn uit als op de foto.

I. zag later dat ze de fiets met winst had kunnen doorverkopen. De klassieke fiets in goede conditie is gewild.

Zelf had ik hem ook eens kunnen verkopen. Tijdens een onderhoudsbeurt op de stoep vroeg een willekeurige voorbijganger of hij mijn fiets kon overnemen. Ik was een beetje overrompeld door de vraag en het enige wat ik kon antwoorden was: “Nee, ik heb hem nodig.”

Ik ben achteraf wel benieuwd wat hij ervoor had willen betalen.