Zwitserse gewoonten door Nederlandse ogen

Babbelige Zwitsers

Zwitsers staan er niet om bekend spontaan een praatje te maken met vreemden. Dat is ook onze algemene indruk in het dagelijkse leven. Gelukkig zijn er uitzonderingen.

Afgelopen weekend maakten I. en ik een driedaagse huttenwandeling van Airolo naar Andermatt. We overnachtten in twee hutten: de Cadlimohütte en de Badushütte.

In de eerste hut raakten we aan de praat met onze deels Zwitserse tafelgenoten. In de tweede, kleinere hut speelden we spelletjes en aten we samen met enkele Zwitserse en vier Duitse hutgenoten.

Op de laatste dag spraken we onderweg met een familie. Een andere familie maakte een grap of we niet hun bankje met mooi uitzicht wilden overnemen.

Mooie uitzichten waren er genoeg.

Op zich was dit allemaal niet heel bijzonder. In hutten maak je eerder een praatje, maar toch vond ik de interacties opvallend veel voor dit land.