Zwitserse gewoonten door Nederlandse ogen

Recycling paradies

Vorige week kregen we een uitnodiging van het recyclingparadijs om de hoek. Op zaterdag was er een openingsfeest en iedereen kon een gratis ijsje halen. Dat kwam goed uit met het warme weer van afgelopen weekend.

Met wat oud karton en papier op de steekkar gingen we erheen. Het was druk bij het afvalstation. Er werd volop gerecycled en buiten stond een springkussen.

Binnen was een hoekje afgezet met tafels en stoelen, chips en frisdrank. Er was een draaimolen en natuurlijk de ijscokraam.

We waren even bang dat we geen ijsje zouden krijgen omdat we de coupon waren vergeten. Gelukkig was dat geen probleem. We kozen allebei een hoorntje: I. met aardbei en ik vanille. Verrassend genoeg hadden ze softijs, wat ik hier nog niet eerder had gezien.

We begonnen aan ons ijsje toen I. ineens collega P. zag. P. kende een van de oprichters van het recyclingparadijs en was als vrijwilliger opgetrommeld. Hij hield een oogje in het zeil bij het springkussen.

P. vertelde dat dit verzamelstation niet door de overheid is geregeld, maar door een commerciële partij. Ze verdienen geld met het doorverkopen van ingezamelde spullen. Inmiddels zijn er vijf vestigingen in het kanton.

Ik kan me moeilijk voorstellen dat hier veel geld mee te verdienen valt, maar hopelijk heb ik het mis. Het is namelijk heel handig om een afvalstation op loopafstand te hebben, vooral als je geen auto hebt.