Zwitserse gewoonten door Nederlandse ogen

Kindjes

Bij ons in de buurt zitten een aantal basisscholen. De kindjes lopen vanaf een jaar of 6-7 alleen of in een groepje naar school, zonder ouders. Ze hebben allemaal een rugzakje en een V-vormig reflecterend vestje om.

Onderweg beleven de kindjes vaak wat. Regelmatig zie je een groepje verzameld rondom iets wat op de straat ligt. Ze zien dan bijvoorbeeld een beestje en dat moet natuurlijk even geïnspecteerd worden. Of als er sneeuw ligt, dan wordt daarmee gespeeld.

Een jongetje dat we wel eens tegenkomen doet me denken aan mijn broer. Het is een ventje dat nogal boos en ondeugend uit zijn grote ogen kijkt. Zo zagen we hem eens in de winter liggen in een hoop sneeuw. Een andere keer kwam hij ons tegemoet lopen. Hij had een stok in zijn ene hand die hij langs het hek liet gaan. Bang. Bang. Bang. Klonk het. Hij keek ons aan met zijn ondeugende blik, maar wij zeiden niets.