Zwitserse gewoonten door Nederlandse ogen

1 augustus brunch

Normaal doen wij niets speciaals met 1 augustus¹, maar deze keer kwam vriend T. met een idee: een 1 augustus brunch. I. en ik, hier al bijna negen en zeven jaar woonachtig, kenden dit concept nog niet.

Op 1 augustus organiseren sommige boerderijen een brunch op hun erf². We waren een beetje laat met het organiseren, en daarom hadden de meeste boerderijen in de buurt geen plek meer. Gelukkig was er nog wel plek bij Enikerhof in Cham, op een half uur rijden.

We arriveerden met Zwitserse punctualiteit tien minuten voor de opening en parkeerden de auto in een weiland. Het deed I. denken aan vroeger toen ze paard reed en de auto ook vaak in een weiland werd geparkeerd.

Nadat we een bandje hadden gekregen, sloten we ons aan bij de wachtrij. Om ons heen hoorden we alleen Zwitsers-Duits. Blijkbaar was dit evenement echt iets voor de lokalen. Na nog geen minuut in de rij ging het touw voor de ingang open en konden we het erf op. Kijk, wat een timing.

De eerste ronde van het buffet bestond uit brood, waaronder zopf³, fruit, kaas, minikomkommertjes, allerlei vleesbeleg én rösti met spek en ei. We namen aan dat een groot deel van het eten van deze boerderij, of boerderijen in de buurt, kwam. Het was in ieder geval heerlijk. Na even twijfelen namen T. en ik een tweede bordje. Er stond immers nog een maaltijd op het programma.

In de loop van de ochtend druppelden er mensen binnen. Het was blijkbaar niet nodig om er op klokslag negen te zijn. Ook hoorden we steeds meer andere talen om ons heen.

Rond 11 uur was het tijd voor de tweede gang: Älpermagronen⁴ en een toetje. Het toetje bestond uit allerlei taartjes met fruit en een soort griesmeelpap.

Na vier borden hielden we het voor gezien. Een geslaagde 1 augustus.

Links het buffet en rechts de partytenten tegen de regen van eerder die ochtend.